امروز می خواهیم به بررسی بازی MotoGP 2022 بپردازیم. این بازی در حال حاضر در دوران طلایی خود بسر می برد. این بازی در سال 2021 برنده چندین جایزه در بخش های مختلف بوده است. در هر مسابقه بازی MotoGP 2022 سرگرمی و هیجان زیادی وجود دارد.

بخش نوستالژیک Nine: Season 2009

یک حالت کاملاً جدید با عنوانNine: Season 2009″” در بازی وجود دارد که شما را به دوران گذشته برمی گرداند، زمانی که روسی، لورنزو، استونر و پدروسا موتورهای 1000 سی سی خود را دور یکدیگر می چرخاندند تا برنده شوند، از طریق یک مجموعه ویدئویی به سبک مستند به کارگردانی مارک نیل فیلمساز بریتانیایی روایت می شود و یک سری چالش بین آنها در هم تنیده شده است. به طور خلاصه باید گفت این بخش فوق العاده است و یک حالت نوستالژیک دارد.

صحنه های این بخش، حالت درام زیادی را از آن زمان به شما منتقل می‌کند، هرگز به ذهنتان خطور نمی‌کند که از صحنه‌ ای کوتاه از دمو بگذرید و مستقیماً به چالش بروید. حتی مهم نیست که چالش ها خیلی ساده باشند، اهداف همیشه بر روی سبقت گرفتن یا فاصله گرفتن از حریف متمرکز هستند ، در میان یک توری کامل از موتورسواران سال 2009، به صدای چهار خط کلاسیک گوش می دهید که با صدا و فریاد موتورها به دنبال شکافی بین زانوی روسی و راس است. راستش، برای کسانی که حتی گذرا به این ورزش علاقه دارند، همین کافی است.

البته بدانید که بازی به این بخش ختم نمیشود. این به این معنی نیست که Milestone از هرگونه مسئولیتی در شبیه سازی و درست کردن فصل جاری بازی شانه خالی می کند. مثل همیشه، هر سه دسته مسابقه در مسابقات 2022 حضور دارند و اتفاقا بسیار گرافیک قابل توجهی دارد. مثل همیشه، این موضوع به حرفه ای بودناین بازی عمق می ‌بخشد که حتی بازی‌های F1 Codies هم نمی‌توانند با آن رقابت داشته باشند. شروع بازی را به عنوان یک تازه کار در MotoGP 22 و با گشت و گذار توسط یک نوجوانان اسپانیایی ولخرج بر روی موتورهای تنومند 250 سی سی شروع می کنید. احساس وزن اضافی و قدرت موتورهای بزرگتر را حس میکنید و در حالی که چرم ها را با Lowes، Acosta و Canet برس می زنید، در نهایت به کلاس بالاتر مسابقات می‌روید و احساس می‌کنید که آن را به دست آورده‌اید، مثل اینکه داستانی درباره نحوه رسیدن شما به اینجا وجود دارد. حتی با گنجاندن بخش نوستالژیک Nine: Season 2009 در این بازی، این بخش بزرگترین جذابیت این سری بازی می باشد.

در عین حال تسلط بر موتورها در این سری از بازی کمی ساده تر است. عنوان سال گذشته این بازی آنقدر به قلمرو وسایل سخت افزاری توجه شده بود که حتی ماه‌ها پس از انتشار، من همچنان به طور معمول نمی توانستم موتور را کنترل کنم. البته من تنها نبودم به نظر خیلی از بازیکنان می‌رسید که زمانی که شما هر دو ترمز جلو و عقب به ‌طور مستقل، در حالی که وزن موتورسوار را مدیریت می‌کرد و به آهستگی در زاویه انحنای کافی برای ایجاد راس قرار می‌گرفت، به ظرافت بیشتری نسبت به دو دست انسان و کنترلر نیاز داشت. Milestone امسال به مشکل ترمزگیری پرداخته است، اما نه به گونه ای که احساس رضایت کامل را داشته باشید، ولی بهتر شده است.

با این حال، چشم پوشی از این ایرادات در بازی دشوارتر است، برخی از این مشکلات گیم پلی، سال ها است که وجود دارد که واقعاً باید تا کنون برطرف می شد. کمک خط ایده آل اغلب با نقاط ترمز توصیه شده کاملاً اشتباه است، بنابراین اگر تازه وارد هستید و از آن برای یادگیری مسیرها استفاده می کنید، ممکن است گیج شوید که چرا همچنان در تله سنگریزه قرار می گیرید، حتی اگر دقیقاً در زمانی که راهنمای بازی به شما گفته که ترمز می کنید.

به نظر می رسد که توسعه دهندگان بازی این بار زیبایی اضافی را از Unreal Engine ایجاد کرده اند، به خصوص در طراحی موتورها و کلاه ایمنی. من خجالت نمی کشم که بگویم زمان قابل توجهی را در منوی نمایشگاه گذرانده ام، بی هدف بین موتورهای مدرن و کلاسیک چرخیدم و آنها را تحسین کرده ام. رنگ پر زرق و برق روی کلاه ایمنی نیکی هیدن در سال 2006 ارزش چند چرخش دوربین را دارد. بسیاری از این زیبایی در مسیر، جایی که یک سبک نورپردازی واقع گرایانه با بافت های با وضوح بالا و مدل های با پلی بالا ترکیب می شود که ارزش تحسین برخی از پوزیشن های عکس را دارند.