نقد و بررسى بازى Street Fighter 6

بازى Street Fighter 6 یک بسته مهیج، رنگارنگ و همه جانبه است که آماده پاسخگویی به هر سبک بازی و سطح مهارتی است و این کار را با درجه ای از ظرافت انجام می دهد که به خوبی و واقعاً تم را برای نسل بعدی بازی های مبارزه ای تعیین کرده است.

سخت است که عاشق Street Fighter 6 نشوید، زیرا بسیار آسان است که مستقیماً به هر یک از مرحله های آن بروید. من تصمیم گرفتم که در تور جهانی شروع کنم، حالت تک نفره آن که گیم پلی مبارزه اصلی خود را با دنیای بازی RPG باز، سیستم سطح بندی و داستان ترکیب می کند.

بازی‌های مبارزه‌ای هرگز به خاطر حالت‌های تک‌نفره هیجان‌انگیزشان شناخته نشده‌اند (مگر اینکه مورتال کمبت باشید)، اما بازی در تور جهانی لذت‌بخش است. به جای اینکه به عنوان یکی از مبارزان کلاسیک بازی کنم، به من این آزادی داده می شود که حالت خود را از یک آواتار ایجاد کنم. خالق شخصیت به طور جدی قوی است، با تعداد خیره کننده اسلایدرها و گزینه هایی برای تغییر دادن. ساعدهای غول پیکر و عضله دوسر شاخه مانند می خواهید؟ Street Fighter 6 به شما کمک مى کند. آیا می خواهید وقتی روی پاهای عقب خود ایستاده شبیه یک گربه شوید؟ شما مى توانید این کار را انجام دهید. من کسل کننده هستم و یک تقریب نسبتاً معمولی از شخصیت فاینال فانتزی ١۴ خود را انتخاب می کنم، فقط با ماهیچه های بیشتر و کامیون کمپرسی بزرگتر. چیزهایی مانند طول اندام و اندازه بدن در واقع در توانایی من برای پاک کردن و آسیب دیدن نقش دارند، چیزی که هنگام طراحی کیک بیف خود باید در نظر داشته باشم.

من سپس در مترو سیتی پر از هیجان فرو می‌روم – بله، همان یکی از سری بازی‌های فینال فایت کپکام – به عنوان یک دانش‌آموز کاملاً جدید که زیر نظر لوک تازه‌ وارد، (در واقع نه خیلى تازه‌ وارد) درس می‌خوانم. بخشی از ست حرکت او به من آموزش داده شده است و به من این فرصت داده می شود تا مبارزان بیشتری پیدا کنم، به جهان سفر کنم، یک راز را کشف کنم، و تقریباً با هر شهروندی که برخورد کنم، دعوا به راه بیاندازم. همانطور که با تعداد بیشتری از بازیگران Street Fighter 6، مانند چون لی ران قوى یا ماریسا جنگجوی عضلانی حجیم، آشنا می شوم، می توانم در آموزش سبک مبارزه آنها ثبت نام کنم و تکه های کوچکی از ست حرکت آنها را نیز انتخاب کنم.

من بین «استادها» منتقل می‌شوم، که به من نرمال‌ها و ترکیب‌های آن جنگنده را می‌دهد، اما می‌تواند در حرکات ویژه و فوق‌العاده‌ای که از دیگر اعضای فهرست انتخاب کرده‌ام، مانند پرتاب کردن فرمان Manon و تله‌پورت لغزنده Dhalsim ترکیب شود. من از فرانکنشتاین کردن ست حرکت خودم خیلی لذت بردم، دیدم که چگونه می توانم ترکیبی از سبک های مختلف مبارزه را بسازم. من می‌توانستم با بازی با سبک هر مبارز و بالا بردن سطح آن، و همچنین زدن هر شخصیت با هدایایی که از بازرگانان گرفته شده بود و با عابران پیاده و افسران پلیس تصادفی، حرکات بیشتری را باز کنم. من حتی می توانم حرکات را انجام دهم و از آنها به عنوان ابزاری برای پلتفرم کردن استفاده کنم، مانند استفاده از ضربات پرنده چرخان Chun-Li برای معلق شدن در دو سکو، Luke’s Rising Uppercut برای پرتاب خودم از یک طاقچه یا Blanka’s Electric Thunder برای ضربه زدن به بشکه های باز و جعبه ها برای غارت کردن آنها.

تور جهانی نیز به طور هوشمندانه ای به عنوان یک حالت عالی برای آموزش اصول اصلی پنهان شده است. ماموریت های جانبی متعددی بر روی به کار بردن مکانیک های مختلف بازی تمرکز می کنند – مانند ضربه زدن به درایوها، ایجاد زمان فشار و انجام ناک دان های سخت – کاوش در بازی دفاعی و راه هایی برای یافتن منافذ در حمله حریف. این یک راه عالی برای پنهان کردن ماهرانه در نحوه عملکرد مکانیک های متعدد Street Fighter 6 بود، بهترین زمان استفاده از آنها و فقط به من یادآوری کرد که آنها از ابتدا وجود داشتند.

حتی مشاغل پاره وقت، مینی گیم‌هایی وجود دارند که برای تجهیز آواتارم یا خرید هدایایی برای دوستانم ارز گرانبهایی به من می‌دهند، اما بار دیگر به عنوان روش‌های سرگرم‌کننده برای آموزش کمک‌های مالی بازی‌های مبارزه‌ای به من تبدیل می‌شوند.

زمان زیادى براى بازی من صرف Hado-Pizza شده است، یک مینی بازی که به تمرین اجرای ورودی اختصاص داده شده است، که فریاد می زند “Buono! Buono! Buono!” در من هر زمانی که من یک کار خوب انجام می دهم. سایر مینی‌بازی‌ها بر روی فاصله‌گذاری و بازی‌ها تمرکز می‌کنند، یا به یکباره آسیب‌های بزرگ و ترکیب‌ها را وارد می‌کنند.